Joke en ik zijn er inmiddels een beetje bekend mee, de wisselende stemming van ontmoeten en afscheid nemen. Wennen doet het niet maar herkennen dat dit hetgene is waar je last van hebt helpt wel een beetje, het hoort er dus gewoon bij. De kunst is om het Good Bye gevoel zo lang mogelijk uit te stellen en te genieten van degene die je om je heen hebt! En door, overigens heel mooie, omstandigheden kunnen we ons daar voldoende in trainen!
Onze verblijf hier zit er op, donderdag zijn we al wat aan het inpakken gweest, vrijdag zijn we via Kampala naar Entebbe gereden. In het guesthouse hebben we zaterdagmorgen nog onbeten en even bijgepraat met Ton en Arja en de rest van de genoten van de rust! Zaterdagavond laat zijn we gaan vliegen en zondamorgen om 6.30 uur arriveerden we op Schiphol. Leuk om opgehaald te worden door Lenneke, Veerle en Berre!
We kijken terug op, ruim, vier goede weken, de contacten met de tieners, Els en al haar medewerkers, en allerlei mensen die we indirect zijn gaan kennen door ons regelmatige bezoek aan Soroti.We hebben weer eens mogen proeven hoe noodzakelijk het werk van Amecet daar is en hoe zij door de plaatselijke overheid en de bewoners daar gewaardeerd worden. We wisten ons gesteund door vele gebeden, door de Rafael gemeenschap Goes en natuurlijk door de Figurant, waarvoor hartelijk dank, mede daardoor wisten we dat we daar op onze plaats waren!
Nu even aclamatiseren, zeven weken geduld hebben en dan samen met de voorzitter van de Figurant, Cor de Rijke terug naar Soroti voor de viering van 10 jaar Amecet! Verwachte gast op het feest van Amecet, Jeannette Museveni, the First Lady van Uganda. Dus blijven volgen dit blog!
een hartelijke groet van twee mensen bij de central heating met een fleece trui aan!
Joke en Bernard
Geen opmerkingen:
Een reactie posten