en het leven gaat door, ook in Amun!

De rust is een beetje terug na afgelopen woensdag en donderdagmorgen! Vrijdag, zaterdag en zondag hebben inmiddels voor ons een bekend patroon. Een doordeweeks dag begint voor de kinderen en ondergetekend om ongeveer 06.00 uur. Vaak met iets te veel sinaasappelen, stikeum  pikken uit onze eigen bomen die in de tuin staan en zij denken zonderdat ik het zie! stappen zij vervolgens in de schoolbus.
Bus heeft ongeveer 24 zitplaatsen, maar tegen dat de bus bij school is zitten er tegen de 60 kinderen!
Zo tegen 16.30 uur komen zij weer thuis en kleden zich direct om. Gaan spelen, kletsen, hangen, of hun was doen. Tegen 18.00 uur schuiven we weer aan tafel.
het weekmenu....
Maandag, Ric and meat
Dinsdag, Rice and cabbage
Woensdag Chiken and rice
Donderdag, Chapati with meat
Vrijdag, Fish and rice
Zaterdag spageti with vegetables
Zondag  Chips and meat
en dat menu houd al een jaar of tien stand!
Na de maaltijd zingen we een aantal liederen ondersteund door een van de meiden op de jambee, voor Joke en mij altijd weer een feest omdaaraan te mogen deelnemen..
Daarna heeft iedern een taak in en om het huis, tafel afruimen, compound opruimen, honden voer gereedzetten buiten enz. Als dat gebeurd is zijn er een flink aantal die huis werk te maken hebben en de kleinsten duiken een half uur eerder het bed in. Zotegen 20.00 uur lezen we een stukje uit de bijbel, en sluiten de dag met gebed af. Er zijn altijd wel punten om voor te danken en te bidden en  het gaat mij in het engels steeds beter af. Opzet is dat het hele huis donker is om 20.30uur  maar daarin zijn deze tieners natuurlijk ook meesters, altijd ligt er wel iets buiten, zijn ze iets vergeten enz. Zo rond 21.30 uur liggen ze vaak nog bij te kletsen!
Zaterdag doen ze al de eigen was, maken de slaapkamer schoon en hebben daarna tijd om zelf leuke dingen te gaan doen en na de kerkdienst zondag is het ook heerlijk hangen en bij kletsen.
We zijn onderweg om de doelstellingen van dit huis aan te scherpen, kort gezegt iets minder (westers)gezinsmodel en iets meer trainingshuis, met behoud van aandacht en gezelligheid. In de loop der jaren zien we dat dit beter aansluit bij een terugkeer naar hun bestaande leefomgeving. Lijk logisch maar is lastig te realiseren omdat ook de inwoners van Uganda een ontwikkeling door maken. Bij voorbeeld kinderen werken graag en goed met een computer!
Het is zondagmiddagop het moment dat ik dit schrijf, , er is geen stroom maar sollar power, er is al twee dagen geen kraanwater, dus zijn we naast ons drinwater uit de bron aangewezen op regenwater. Daar hebben we overigens een 6000 liter inzitten dus daar kunnen nog mee voorruit. Maar de tijd die je hier meer moet besteden aan levensonderhoud verschilt enorm met Nederland.

Tot een volgend verslag!